Wiele osób, które wyjechało do Stanów Zjednoczonych w celu podjęcia tam pracy zarobkowej posiada uprawnienia emerytalne zarówno w Polsce jak i w USA. Zasady wypłacania świadczeń w takiej sytuacji reguluje życie Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki o zabezpieczeniu społecznym, podpisana w Warszawie 2 kwietnia 2008 r. Tworzy ona dwa systemy wypłacania świadczeń polskich – pełen i proporcjonalny. Zasadą jest, że Fundusz Ubezpieczeń Społecznych wypłaca świadczenia wyliczone w systemie pełnym, chyba, że te wynikające z systemu proporcjonalne są dla ubezpieczonego korzystniejsze.
Świadczenia pełne są co do zasady wyższe, jednak zgodnie z rozwiązaniami stosowanymi w ramach tzw. Windfall Elimination Provision, w przypadku pobierania pełnego świadczenia w Polsce, świadczenie amerykańskie zostaje pomniejszone. Oznacza to, że dla wielu osób, mimo, iż świadczenie pełne jest korzystniejsze z perspektywy Polski, to biorąc pod uwagę łączną wysokość pobieranej emerytury – korzystniej byłoby zdecydować się na świadczenie proporcjonalne. Mimo to, w wielu sytuacjach Zakład Ubezpieczeń Społecznych, wbrew woli i interesowi ubezpieczonych, przyznaje emeryturę pełną. W takiej sytuacji, konieczne jest odwoływanie się od decyzji na drodze sądowej.