W sprawie o sygnaturze III CZP 103/17 Sąd Najwyższy w dniu 23 lutego 2019 roku podjął uchwałę o następującej treści:
„W sprawie o podział majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej między małżonkami skład majątku wspólnego ustala się według chwili ustania wspólności majątkowej, a jego wartość według stanu tego majątku oraz cen w chwili dokonywania podziału.”
Sąd najwyższy przeciął tym samym pojawiające się wątpliwości i potwierdził linie dotychczasowego orzecznictwa. Jednocześnie z uwagi na fakt, że od ustania wspólności majątkowej mogło minąć już wiele czasu i majątek mógł ulec zmianom Sąd Najwyższy wyjaśnił, że wszelkie zmiany majątkowe, do których doszło między chwilą ustania wspólności a chwilą działu – samoistne, przypadkowe oraz celowe, jak np. naturalne lub fizyczne zużycie składników majątkowych, a nawet ich utrata, wzrost wartości na skutek dokonanych nakładów, obciążenia rzeczowe, sytuacja rynkowa itp. – podlegają rozliczeniu, a następnie wyrównaniu w postaci spłat lub dopłat. Nie jest także wyłączone stosowanie reguł surogacji; w takim wypadku podziałowi podlegają składniki nabyte w zamian za przedmioty objęte wcześniej wspólnością małżeńską (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 26 października 2017 r., II CSK 883/16, nie publ.).